79-Я ГАДАЎШЧЫНА ТРАГЕДЫІ Ў ХАТЫНІ

Дата: 21 марта 2022 в 10:18, Обновлено 21 марта 2022 в 11:06

Автор: Ратковская Л. А.

106 просмотров

22 марта 2022 года День памяти 79-ой годовщины трагедии в Хатыни «О чём звонят колокола Хатыни»
Мемарыяльны комплекс "Хатынь" уключаны ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурнай спадчыны Беларусі.

<pre data-placeholder="Перевод" dir="ltr" id="tw-target-text"> 22 сакавіка спаўняецца 79 год з дня трагедыі, якая адбылася ў беларускай Хатыні. Мірная беларуская вёска, якая налічвала 26 двароў, была поўнасцю знішчана фашыстамі. Загінулі 149 чалавек, з іх 75 дзяцей ва ўзросце да 16 гадоў, самаму малодшаму было ўсяго 7 тыдняў.</pre> <pre data-placeholder="Перевод" dir="ltr"> Сёння ні на адной самай падрабязнай геаграфічнай карце не знайсці беларускай вёскі Хатынь Лагойскага раёна. На яе месцы ў 1969 годзе ў памяць ушанавання ахвяр фашызму на тэрыторыі Беларусі быў адкрыты мемарыяльны комплекс "Хатынь". </pre> <pre data-placeholder="Перевод" dir="ltr" id="tw-target-text"> Мемарыял стаў трагічным сімвалам шматпакутнай Беларусі, які ўвасобіў у сябе боль і смутак загінуўшых. Аўтарамі мемарыяла з'яўляюцца архітэктары Юрый Градаў, Валянцін Занковіч, Леанід Левін і скульптар Сяргей Селіханаў. Комплекс паўтарае планіроўку былой вёскі.</pre>

Весенний день 22 марта, только 79 лет назад, в мирную Хатынь нагрянул отряд карателей. Они схватили и расстреляли 26 жителей деревни, остальных согнали в сарай и подожгли. Тех, кто пытался вырваться из пламени, сразили пули карателей. Солнце померкло в дыму, угасли жизни мирных людей. Тех, кто мог и хотел жить, растить хлеб, воспитывать детей. Их не стало. Не стало целой деревни! Для Хатыни время остановилось, замерло болью и горем.

Дзінь-дзінь, дзінь-дзінь-дзінь...

Што гэта звініць, Хатынь?

Тут звінелі сініцы i палазы,

i звінелі жаўранкі ў паднябессі.

Тут звінелі дзіцячыя галасы,

тут звінелі дзявочыя песні.

Тут звінела пчала, i звінела піла,

i звінела каса, i звінела даёнка,

i звінелі, на радасць усяго сяла,

тут вясельныя бомы звонка.

сініцы і жаўрукі.

Але не чуе ніхто ix «дзінь-дзінь»,